Vanmorgen kreeg ik een herinnering op Facebook. Vandaag precies 2 jaar geleden had ik mijn mondeling examen voor de opleiding Register Belastingadviseur.
Jaren van studie, talloze ritjes naar Utrecht voor de lessen, uren en uren lezen, voorbereiden, opdrachten maken. Blokken voor examens. In spanning zitten voor de uitslag. De vreugde bij een positieve uitslag en de tranen omdat ik een examen niet haalde. De frustratie wanneer ik een onderwerp lastig vond. Docenten die me dan wel, dan echt niet lagen.
De lol die we hadden met medestudenten die er het hunne over dachten.
Pittig
Deze HBO opleiding bleek een pittige voor mij te zijn. Maar ik zette door. Het was té makkelijk om op te geven. Maar dat zit niet mijn aard: als ik ergens aan begin, maak ik het af. Misschien niet helemaal binnen de gestelde periode, maar ik geef niet op!
Uiteindelijk had ik alle schriftelijke examen gehaald en had ik nog wat laatste hobbels te nemen. Dat was het schrijven van een scriptie en het daarna mondeling toelichten en verdedigen daarvan.
Mijn scriptie was intussen goedgekeurd en op 30 januari 2018 mocht ik deze mondeling toelichten en gaan verdedigen ten overstaan van 2 docenten; Meesters in de rechten. Een dame en heer die veel kaas gegeten hadden van mijn gekozen onderwerp en het mij (naar mijn verwachting) niet makkelijk zouden maken en veel specifieke vragen zouden stellen.
Het weekend voorafgaand aan mijn mondeling examen hadden mijn (nu ex)man en ik aan onze kinderen en ouders verteld dat we gingen scheiden. Je begrijpt dat dat een emotioneel heftige periode was. Kortom; naast dat ik stik-zenuwachtig was, was ik nogal emotioneel wiebelig zeg maar, toen ik mijn examen moest doen.
Zenuwen vierden hoogtij
Het ging dan ook erg moeizaam. Ik kon prima vertellen over mijn scriptie maar sommige vragen gingen volledig langs me heen. Ik worstelde me met pijn en moeite door het examen heen in de overtuiging dat ik finaal gezakt was.
Na een dik half uur gingen de dame en heer in overleg en
mocht ik in een klein kamertje nagelbijtend wachten op de uitslag.
Na 5 minuten, die voor mij voelden als 5 uur, kwam de dame met uitgestoken hand naar me toe en feliciteerde me met het behalen van mijn examen.
Ik was overdonderd… Wat? Dat kan toch niet? Geslaagd? Ik? Ja zeker, het was écht waar! Ik had mijn doel – het behalen van mijn diploma – gehaald!
In een soort van trance liep ik naar mijn auto en heb daar
ik denk zeker een kwartier alleen maar keihard zitten huilen.
Alle emoties van de laatste tijd kwamen er uit. Het jaren lang harde werken aan de studie, de spanning rondom mijn scriptie, de zenuwen voor mijn mondeling examen, de emoties rondom de scheiding, maar vooral de opluchting dat ik geslaagd was.
Nadat ik weer rustig was heb ik mijn ouders gebeld en ben ik naar ze toe gereden om het heuglijk nieuws met een gebakje te vieren 😊
Toen ik vanmorgen die herinnering op Facebook voorbij zag komen, voelde ik weer de opluchting die ik toen voelde, toen ik geslaagd bleek te zijn.
Doel, plan, commitment
Waarom ik je dit vertel?
Het heeft alles te maken met een doel, een plan en commitment.
Het is heel makkelijk je volledig enthousiast te storten op een studie, opleiding, een workshop, een plan.
Maar als het daarna aankomt op de uiteindelijke uitvoering, het volgen ervan, de stappen die je moet nemen, de uren die je erin moet stoppen, het naleven van je plan. Dan is het heel makkelijk om af te haken op het moment dat het even tegen zit, niet lekker loopt of net niet handig uitkomt. Of omdat je denkt dat je je plan toch niet gaat halen.
En met afhaken, daar bereik je natuurlijk je doel niet mee!
Als je ergens aan begint, dan geef je je commitment, je 100% inzet.
Als ik tijdens mijn studie was afgehaakt, onder het mom van ‘ik ga het toch niet halen’ wat zou dat dan met me gedaan hebben? Ik heb het omgedraaid en ben er volledig voor gegaan. Ik hield mijn doel – het behalen van mijn diploma – voor ogen.
Benader het ook zo naar je onderneming toe! Je wilt iets bereiken. Je hebt een doel voor ogen, daar waar je naar toe wilt werken. Dat kan zijn een bepaald aantal klanten helpen, een bepaalde omzet behalen, uiteindelijk een huisje in Frankrijk. Maakt niet uit wat, het is jouw doel. Maar daar moet je wel wat voor doen.
Maak een plan en hou je daar aan. Commiteer jezelf eraan.
Het heeft geen zin een plan te maken, achterover te leunen en na een poosje te zeggen: ‘laat maar, het werkt niet, ik haal het toch niet meer’.
Er moet wel actie in komen!
En zo bekijk ik het ook in mijn bedrijf. Ik heb een plan
gemaakt voor dit jaar. Mezelf een doel gesteld, wat ik wil gaan behalen. Daar
werk ik naar. En als ik zie dat ik uit de koers raak, dan stuur ik weer bij. Mijn
plan, dat is mijn leidraad dit jaar.
Maak een plan
Wil jij ook een plan maken?
Weten waar je dit jaar naar toe wilt werken? Wat jouw doel is?
Het kan nog steeds hoor! Ondanks dat het jaar 2020 al onderweg is, er is nog zeker tijd genoeg om dit jaar goed in kaart te brengen.
Zodat je weet wat jij wilt gaan bereiken. Hoeveel mensen je wilt gaan helpen, welke dienst je wilt gaan aanbieden, hoeveel omzet je wilt gaan maken. Maar ook hoeveel kosten je daarvoor moet maken en – belangrijk ook – hoeveel salaris je aan jezelf kunt uitkeren.
Regelmatig organiseer ik de workshop ‘Maak je winstgevende plan!’. Ben jij erbij? Kijk hier voor meer info en aanmelden.
